-
1 zwyczaj
m (G zwyczaju) 1. (obyczaj) custom- zwyczaje ludowe folk customs- poznać/przyjąć czyjeś zwyczaje to get to know/adopt sb’s customs- stosować się do ogólnie przyjętych zwyczajów to conform to universally accepted norms- być w zwyczaju to be customary- w zwyczaju jest dawanie napiwków kelnerom it is customary to tip waiters- jak zwyczaj każe as is customary a. is the custom- według zwyczaju according to custom- wbrew zwyczajowi contrary to custom2. (przyzwyczajenie) habit; custom książk.- swoim zwyczajem in one’s customary manner* * *-u; -e; m* * *miGen.pl. -ów1. (= obyczaj) custom; starodawny zwyczaj time-honored custom; zrobić coś zgodnie z panującym zwyczajem do sth according to the prevailing custom; coś uświęcone zwyczajem sth sanctified by tradition; jak zwyczaj każe as the custom has it, by custom l. convention; jest w zwyczaju... it is customary to...; okulary, zwyczajem wszystkich okularów, przepadły the glasses, as glasses have a habit of doing, disappeared.2. (= przyzwyczajenie) habit; mam zwyczaj pić kawę rano I usually drink coffee in the morning; nie mam zwyczaju... it is not my usual practice to...; ma zwyczaj się powtarzać he has the trick of repeating himself; swoim zwyczajem nic nie powiedział as was his wont, he said nothing; weszło w zwyczaj, że... it has become customary to..., it has become a habit to...; weszło u niego w zwyczaj... he has fallen into the habit of...; to wyszło ze zwyczaju it's no longer customary; dobry zwyczaj, nie pożyczaj lend your money and lose your friend.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwyczaj
-
2 zwyczaj
mieć \zwyczaj coś robić gewohnt sein, etw zu tun3) jak każe \zwyczaj wie es Sitte ist -
3 kazać
глаг.• велеть• выделывать• делать• запрашивать• запросить• командовать• наделать• наносить• натворить• оказывать• повелевать• повелеть• попросить• предрешить• приглашать• приказать• приказывать• причинить• причинять• производить• просить• сделать• совершать• совершить• составлять• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать• устраивать* * *1) dk kazać (rozkazać) сов. велеть, повелеть, приказать2) ndk kazać (rozkazywać) несов. велеть, приказывать3) dk kazać (zmusić) сов. заставить, принудить4) ndk kazać (zmuszać) несов. заставлять, принуждать5) ndk przest. kazać (głosić kazanie) проповедовать, читать проповедьpokazywać устар. казать* * *każe, każ 1. сов. несов. велеть, приказать/ приказывать;2. несов. заставлять, принуждать;\kazać czekać na siebie заставлять себя ждать;
jak zwyczaj każe как велит обычай, как принято+1. polecać, zarządzać, rozkazywać 2. zmuszać
* * *każe, każ1) сов., несов. веле́ть, приказа́ть / прика́зывать2) несов. заставля́ть, принужда́тьkazać czekać na siebie — заставля́ть себя́ ждать
jak zwyczaj każe — как вели́т обы́чай, как при́нято
Syn: -
4 ka|zać
pf, impf (każę) vi 1. (polecić) to order- kazać komuś coś zrobić to tell sb to do sth- rób, co ci każą do as you are told- dowódca kazał wykonać rozkaz the commander told us/them to carry out the order2. (zmuszać) to force, to make- kazał na siebie czekać he kept me/us waiting, he told me/us to wait for him- nie każ się prosić, opowiadaj don’t make us beg for it, tell the story3. (wymagać) to demand, to require- dobre wychowanie każe ustępować miejsca starszym kobietom good manners require us to give up our seat to elderly women- jak zwyczaj każe as custom requires a. dictates ⇒ nakazać4. pot. (zamówić) to order- kazał sobie podać dużą kawę he ordered a big cup of coffee- kazała sobie skrócić/zwęzić spódnicę she told them to shorten/take in the skirt■ kazać się komuś kłaniać to ask sb to remember one to sb- kazał pan, musiał sam przysł. to keep a dog and bark oneself- pan każe, sługa musi przysł. not to be one’s own masterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ka|zać
-
5 kazać
co kazał nam zrobić? was sollen wir machen?, was hat er uns machen lassen?;kazał nam milczeć er hat uns angewiesen zu schweigen;kazał mi podlewać kwiaty (er sagte,) ich soll die Blumen gießen;kazał nam kupić chleb er hat uns Brot kaufen lassen; (er sagte,) wir sollen Brot kaufen;co ci kazał lekarz? was hat dir der Arzt verordnet?;kazał na siebie czekać er ließ auf sich warten;nie kazał się długo prosić er ließ sich nicht lange bitten;rób, co ci każę! mach, was ich dir sage!;kazała podać sobie herbatę sie ließ sich einen Tee geben;jak zwyczaj każe nach altem Brauch -
6 kazać
vi\kazać komuś coś zrobić jdn etw machen lassen, jdn anweisen, etw zu tunrób, co ci każę mach[e], was ich [dir] sage\kazać komuś na siebie czekać jdn auf sich +akk warten lassenjak każe zwyczaj wie es die Sitte gebietet, wie es sich gehört
См. также в других словарях:
jak zwyczaj każe — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tak, jak się zwykle robi; tak jak to zazwyczaj jest : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak zwyczaj każe, sekretarki zaczęły pracę od wypicia kawy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwyczaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępowanie, zachowywanie się, sposób robienia czegoś utrwalony w danej społeczności, uświęcony często tradycją : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, najczęściej uświęcony tradycją sposób postępowania w pewnych okolicznościach, charakterystyczny dla pewnego środowiska, terenu, okresu itp.; obyczaj» Dawny, odwieczny, staropolski zwyczaj. Stary … Słownik języka polskiego
kazać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk IIa, każę, każe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} polecać coś zrobić, wydawać rozkaz; żądać, zarządzać, nakazywać: Lekarz kazał stosować okłady. Matka kazała synowi wynieść śmieci … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… … Słownik języka polskiego
